Η διαδρομή ξεκινάει από το χωριό Αργάσι Ζακύνθου, διασχίζει όλο το βουνό του Σκοπού και καταλήγει στον κόλπο του Λαγανά και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου. Είναι μιας υψηλής δυσκολίας απαιτητική διαδρομή 12 περίπου χιλιομέτρων για κάποιον που θέλει να συνδυάσει την σωματική άσκηση με την παρατήρηση τις πλούσιας χλωρίδας και πανίδας της περιοχής. Κατά την ανάβαση στην αρχή του περιπάτου συναντάει κανείς πολλά προστατευόμενα είδη ορχιδέας, διάφορα μυρωδάτα βότανα και αιωνόβια πεύκα. Εδώ αξίζει να αναφερθεί πως η θέα από την Παναγία της Σκοπιώτισσας είναι μαγευτική και ειδικότερα από έναν βραχώδη λοφίσκο στην ανατολική πλευρά της εκκλησίας. Παρόλο που ο χωματόδρομος προς την Παναγία της Σκοπιώτισσας είναι αρκετά κουραστικός καθώς είναι ανηφορικός και σε ορισμένα σημεία έχει πέτρες και αυλάκια, φτάνοντας στην κορυφή του βουνού η θέα του Ιόνιου Πέλαγούς απο το σημείο αυτό σε επιβραβεύει.
Το βουνό του Σκοπού είχε στρατηγική σημασία στην ιστορία του νησιού από τα αρχαία χρόνια. Πιο συγκεκριμένα το μοναστήρι της Παναγίας της Σκοπιώτισσας όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία είναι από τα παλαιότερα του νησιού. Ιδρύθηκε πριν από τα μέσα του 15ου αιώνα και το 1534 παραχωρήθηκε στην οικογένεια των ευγενών Λογοθετών όπου ανήκει μέχρι και σήμερα. Στις μέρες μας σώζονται μόνο τα ερείπια του μοναστηριού και ο ναός της Παναγίας που βρίσκεται στο κέντρο περίπου της Μονής. Ο ναός της Παναγίας της Σκοπιώτισσας είναι λευκός, έχει κτιστεί σε σχήμα ελεύθερου σταυρού με τρούλο και μαζί με τον ναό του Αγίου Αντρέα στο Καλαμάκι είναι οι μοναδικές εκκλησίες βυζαντινής αρχιτεκτονικής του νησιού. Θεμελιώθηκε πάνω σε αρχαίο ναό της θεάς Αρτέμιδος και κομμάτια του ναού χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο της εκκλησίας, όπως η είσοδος και το δάπεδο του ναού. Στο εσωτερικό σώζονται τοιχογραφίες και η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Σκοπιώτισσας που κάποτε κατά περιόδους σεισμών οι κάτοικοι την κατέβαζαν στην χώρα όπου γινόταν μεγαλόπρεπη λιτανεία.
Συνεχίζοντας τον περιπατάτο γίνεται κατάβαση προς το χωριό Καλαμάκι και το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου στον κόλπο του Λαγανά. Όλη η περιοχή του κόλπου συγκαταλέγεται στις περιοχές NATURA2000 (GR2210002), καθώς εκεί υπάρχει μια από τις σημαντικότερες παραλίες ωοτοκίας της θαλάσσια χελώνας Caretta Caretta. Την προστασία της φύσης, του τοπίου και της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και τη βιώσιμη ανάπτυξη αυτής της περιοχής επιβλέπει ο Φορέας Διαχείρισης του Εθνικού Θαλασσίου Πάρκου Ζακύνθου. Εκεί η διαδρομή γίνεται αρκετά ευκολότερη αφού ο περίπατος συνεχίζεται κατά μήκος της αμμώδους παραλίας όπου κάποιος μπορεί ακόμα να κάνει μια βουτιά στα καταγάλανα νερά του κόλπου.
Στην διαδρομή κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν αμμοθίνες οι οποίες ανήκουν στους παράκτιους οικοτόπους και είναι ευαίσθητα, αλλά δυναμικά εξελισσόμενα οικοσυστήματα και φιλοξενούν ανθεκτικά φυτά και ζώα με υψηλή προσαρμοστικότητα στις δυσμενείς συνθήκες. Αποτελούν τη μεταβατική ζώνη ανάμεσα στη θάλασσα και την ξηρά και είναι ανεκτίμητης αξίας καθώς η αμμοθινική βλάστηση συγκρατεί την άμμο, σταθεροποιεί την ακτογραμμή και το έδαφος από τη διαβρωτική δράση της θάλασσας και του ανέμου και αποτελεί φυσικό φίλτρο και φυσικό αντιπλημμυρικό φράγμα για το αλμυρό νερό.
Ο περίπατος τερματίζει στο παράκτιο δάσος του Λαγανά όπου υπάρχουν κωνοφόρα (πεύκα, κουκουναριές, κυπαρίσσια), παράκτιοι θαμνώνες (σχίνος, πουρνάρια, μυρτιά) και φρύγανα (ρίγανη, θυμάρι, ασπάλαθος). Τα είδη αυτά αντέχουν στην παρατεταμένη ξηρασία και στους ισχυρούς ανέμους, και έχουν αναπτύξει μηχανισμούς ώστε να ανανεώνονται μετά από πυρκαγιές. Έντονη είναι η παρουσία ευκάλυπτων (εισαγόμενο είδος), οι οποίοι φυτεύτηκαν για να βοηθήσουν στην αποξήρανση της λίμνης που υπήρχε κάποτε στην περιοχή. Η περιοχή αναφέρεται και ως Λίμνη Μακρή γιατί στο σημείο αυτό υπήρχε λίμνη έκτασης 800 στρεμμάτων, που αποξηράθηκε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, προκειμένου να γίνουν και οι εγκαταστάσεις του αεροδρομίου.