Γνωρίστε την Ζάκυνθο

Ξεκινώντας από την πόλη κατευθυνόμαστε στα χωριά Πλάνος, Τραγάκι, Κυψέλη (Μπελούσι) και Γερακαρία. Αξίζει να επισκεφτεί ο επισκέπτης το γραφικό Άνω Γερακαρίο με τον Άγιο Νικόλαο τον Ανεμοδούρη, μια εκκλησία χτισμένη στην κορυφή του λόφου με αμφιθεατρική θέα. Η περιοχή λέγεται ότι είχε εντυπωσιάσει την Αυτοκράτειρα της Αυστροουγαρίας Σίσσυ και ήθελε εκεί να κτίσει την παραθεριστική της κατοικία, η οποία τελικά χτίστηκε στην Κέρκυρα ( Αχίλλειο).

Συνεχίζοντας, περνάμε από την περιοχή του Ξεχωριάτη και φτάνουμε στην περιοχή του Αλυκανά και των Αλυκών, όπου βρίσκονται τα τηγάνια που παρασκεύαζαν αλάτι, οι ομώνυμες αλυκές. Σήμερα είναι ένας ένας σημαντικός βιότοπος με σπάνια υδρόβια πουλιά.

Από την περιοχή των Αλυκών ξεκινάει ο δρόμος για την παραλία Ξύγκια, που έχει πάρει το όνομά της από τις ιαματικές εκχύσεις θειαφιού μέσα στο νερό που αναβλύζουν από τον βράχο. Συνεχίζοντας περνάμε από το Μακρύ Γιαλό, παραλία με βότσαλα και καταπράσινα κρυστάλλινα νερά, και από την περιοχή της Αγίας Θέκλας και τον ιδιαίτερα γραφικό οικισμό του Μικρού Νησιού.

Προχωρώντας βόρεια φτάνουμε στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου Βολιμών, κόλπος που αράζουν πολλά κότερα. Από εκεί αναχωρεί πορθμείο για την Κεφαλονιά τους θερινούς μήνες.

Μετά τον Άγιο Νικόλαο κατευθυνόμαστε στον οικισμό Κορίθι και φτάνουμε στο βορειότερο σημείο της Ζακύνθου, το ακρωτήρι Σκινάρι, που υπάρχει φάρος για τους ναυτιλομένους. Από το σημείο αυτό, όπως και από το λιμάνι του Αγίου Νικολάου, ξεκινούν βαρκάκια για το Ναυάγιο.

Επιστρέφοντας στον οικισμό Κοριθίου, κατευθυνόμαστε προς το μεγάλο ορεινό χωριό Βολίμες, τρεις συνενωμένοι οικισμοί, αρκετά γραφικοί, με πολλά πέτρινα προσεισμικά σπίτια.

Συνεχίζουμε νότια προς την ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Γκρεμνών, μια μονή με μακραίωνη παράδοση, που μετά από εργασίες αναστήλωσης αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα μοναστηριακής αρχιτεκτονικής. Στην περιοχή Παλαιός Άγιος Γιώργης υπήρξε σκήτη, που ασκήτεψε ο Πολιούχος της Καεφαλονιάς Άγιος Γεράσιμος. Κάτω από τη Μονή του Αγίου Γεωργίου, υπάρχει δρόμος που οδηγεί σε εξέδρα που μπορεί κανείς να δει τον κόλπο του Ναυαγίου από ψηλά.

Στη συνέχεια συναντάμε το χωριό Αναφωνήτρια ή Πλεμοναρίο, ονομασία που δόθηκε για το σπάνια για τη Ζάκυνθο ξηρό του κλίμα, ιαματικό για τους ανθρώπους που στο παρελθόν είχαν φυματίωση. Εκεί υπάρχει η ομώνυμη Μονή, που ασκήτεψε ο Άγιος Διονύσιος. Κατά τη διάρκεια της εκεί παραμονής του ο Άγιος Διονύσιος, κατά κόσμον το αρχοντόπουλο Δραγανίγος Σιγούρος, Αρχιμανδρίτης, Ηγούμενος και πρώην Αρχιεπίσκοπος Αιγίνης, συγχώρεσε το φονιά του αδελφού του, που κατέφυγε κυνηγημένος από τους στρατιώτες. Το γεγονός έχει αποτυπώσει μοναδικά ο Ανδρέας Μαρτζώκης στο ποίημα “Ο Γούμενος της Αναφωνήτρας”.

Από την Αναφωνήτρια επίσης ξεκινάει δρόμος που πηγαίνει στο Πόρτο Βρώμη, όπως και από τις Μαριές. Από το Πόρτο Βρώμη είναι η πιο σύντομη διαδρομή για να πάει κανείς με βαρκάκι στο Ναυάγιο.

Επιστρέφοντας από την Αναφωνήτρια προς το Καταστάρι, συναντάμε δρόμο που οδηγεί στο γραφικό και απομονωμένο οικισμό Ορθωνιές.

Ο δρόμος της επιστροφής μας φέρνει πάλι στο Καταστάρι, που αν επιλέξουμε την ανατολικότερη διαδρομή θα περάσουμε από τον Αλυκανά, το Κάτω Γερακαρίο και το Καλιπάδο ή αν επιλέξουμε τον κεντρικό δρόμο της εθνικής οδού Κατασταρίου -Ζακύνθου, θα περάσουμε μέσα από τα χωριά Σκουληκάδο, με τα πανύψηλα καμπαναριά του, τον Αγιο Δημήτρη, με τη μεγάλη του πλατεία, τον Άγιο Κήρυκα, με τα πολλά φυτώρια λουλουδιών και το Σαρακινάδο, με το χειμερινό Θέατρο, με την πλούσια πολιτιστική παρουσία.

Ο ευθύς δρόμος που ακολουθεί μας οδηγεί στην πόλη, μέσα από μια διαδρομή με μεγάλα καταστήματα.